บทสวดมนต์ทำวัตรเย็น 

      ขณะที่ประธานกำลังจุดเทียน ธูป บูชาพระรัตนตรัย ให้ทุกคน สำรวมใจ นั่งคุกเข่าประนมมือขึ้นพร้อมกัน ครั้นประธานกล่าวคำ นมัสการนำ ทุกคนก็ว่าตามโดยพร้อมเพรียงกันอย่างชัดเจน ไม่ค่อยหรือดังเกินไป พร้อมทั้งกำหนดนึกถึงพระพุทธรูปตามวิธีที่กล่าวมาแล้ว ควบคู่กันไปด้วย       

 

๑. คำบูชาพระโดยพิสดาร

       โย โส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ, สวากขาโต เยนะ ภะคะวะตา ธัมโม,  สุปะฏิปันโน ยัสสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,  ตัมมะยัง ภะคะวันตัง สะธัมมัง สะสังฆัง,    อิเมหิ สักกาเรหิ ยะถาระหัง อาโรปิเตหิ อะภิปูชะยามะ,  สาธุ โน ภันเต ภะคะวา สุจิระปะรินิพพุโตปิ,  ปัจฉิมาชะนะตานุกัมปะมานะสา,  อิเม สักกาเรทุคคะตะปัณณาการะภูเต ปะฏิคคัณหาตุ,  อัมหากัง ทีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ.  

                                            

๒. คำนมัสการ

อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา, พุทธัง ภะคะวันตัง อะภิวาเทมิ. (กราบ)

สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม, ธัมมัง นะมัสสามิ. (กราบ)

สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, สังฆัง นะมามิ. (กราบ)

 

๓.ปุพพะภาคะนะมะการะ

(กล่าวนำ) หันทะทานิ มะยังตัง ภะคะวันตัง วาจายะ อะภิคายิตุง, ปุพพะภาคะนะมะการัญเจวะ
พุทธานุสสะตินะยัญจะ กะโรมะ เส.

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ. (๓ ครั้ง)

             บทสวด

๔. พุทธานุสสะติ

      ตัง โข ปะนะ ภะคะวันตัง เอวัง กัลยาโณ กิตติสัทโท อัพภุคคะโต, อิติปิ โส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ,    วิชชาจะระณะสัมปันโน สุคะโต โลกะวิทู,   อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ สัตถา เทวะมะนุสสานัง พุทโธ ภะคะวาติ.     

            

๕. พุทธาภิคีติ

(กล่าวนำ - หันทะ มะยัง พุทธาภิคีติง กะโรมะ เส.)

(หมอบกราบว่า)

กาเยนะ วาจายะ วะ เจตะสา วา,
  พุทเธ กุกัมมัง ปะกะตัง มะยา ยัง,
  พุทโธ ปะฏิคคัณหะตุ อัจจะยันตัง
กาลันตะเร สังวะริตุง วะ พุทเธ.

 

๖. ธัมมานุสสะติ

(กล่าวนำ - หันทะ มะยัง ธัมมานุสสะตินะยัง กะโรมะ เส.)

สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม, สันทิฏฐิโก อะกาลิโก เอหิปัสสิโก, โอปะนะยิโก ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญูหีติ.

 

๗. ธัมมาภิคีติ

(กล่าวนำ - หันทะ มะยัง ธัมมาภิคีติง กะโรมะ เส.)

(หมอบกราบว่า)

 กาเยนะ วาจายะ วะ เจตะสา วา,
  ธัมเม กุกัมมัง ปะกะตัง มะยา ยัง,
   ธัมโม ปะฏิคคัณหะตุ อัจจะยันตัง,
กาลันตะเร สังวะริตุง วะ ธัมเม.

 

๘. สังฆานุสสะติ 

(กล่าวนำ - หันทะ มะยัง สังฆานุสสะตินะยัง กะโรมะ เส.)

       สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ , อุชุปะฏิปันโน ภะคะวะโต  สาวะกะสังโฆ , ญายะปะฏิปันโน  ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ , สามีจิปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ , ยะทิทัง  จัตตาริ  ปุริสะยุคานิ  อัฏฐะ  ปุริสะปุคคะลา , เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ , อาหุเนยโย ปาหุเนยโย ทักขิเณยโย อัญชะลีกะระณีโย, อะนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสาติ ฯ

 

๙. สังฆาภิคีติ

 (กล่าวนำ - หันทะ มะยัง สังฆาภิคีติง กะโรมะ เส.)

(หมอบกราบว่า)

  กาเยนะ วาจายะ วะ เจตะสา วา,
   สังเฆ กุกัมมัง ปะกะตัง มะยา ยัง,
    สังโฆ ปะฏิคคัณหะตุ อัจจะยันตัง,
กาลันตะเร สังวะริตุง วะ สังเฆ.

(แล้วนั่งพับเพียบ)

 

๑๐. อุททิสสะนะคาถา

(กล่าวนำ - หันทะ มะยัง อุททิสสะนะคาถาโย ภะณามะ เส.)

 

๑๑.อะภิณหะปัจจะเวกขะณะปาฐะ

(กล่าวนำ-หันทะ มะยัง อะภิณหะปัจจะเวกขะณะปาฐัง ภะณามะ เส.)

ชะราธัมโมมหิ ชะรัง อะนะตีโต          เรามีความแก่เป็นธรรมดา ยังไม่ล่วงพ้นความแก่ไปได้      

พยาธิธัมโมมหิ พยาธิง อะนะตีโต       เรามีความเจ็บเป็นธรรมดา ยังไม่ล่วงพ้นความเจ็บไปได้

มะระณะธัมโมมหิ มะระณัง อะนะตีโต      เรามีความตายเป็นธรรมดา ยังไม่ล่วงพ้นความตายไปได้

สัพเพหิ เม ปิเยหิ มะนาเปหิ นานาภาโว วินาภาโว   เราจะต้องพลัดพรากจากของรักของชอบใจ ด้วยกันหมดทั้งสิ้น

กัมมัสสะโกมหิ กัมมะทายาโท     เรามีกรรมเป็นของตน เป็นทายาทแห่งกรรม

กัมมะโยนิ กัมมะพันธุ     มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์

กัมมะปะฏิสะระโณ    มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย

ยัง กัมมัง กะริสสามิ     เราทำกรรมใดไว้

กัลยาณัง วา ปาปะกัง วา   ดีหรือชั่วก็ตาม

ตัสสะ ทายาโทภะวิสสามิ     เราจะต้องเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น

 

จบทำวัตรเย็น

https://kalyanamitra.org/th/article_detail.php?i=5400